Η Ρωσική ανήκει στην οικογένεια των σλαβικών γλωσσών. Οι Ρώσοι χρησιμοποιούν το κυριλλικό αλφάβητο, που βασίζεται στο ελληνικό και διαδόθηκε στη Ρωσία μέσω της Βουλγαρίας, όπου είχαν καταφύγει οι μαθητές των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Σήμερα αποτελείται από 33 χαρακτήρες.

Ακολουθώντας την ιστορική πορεία της Ρωσίας, η γλώσσα δέχθηκε επιρροές από Ανατολή και Δύση. Ο εκχριστιανισμός από το Βυζάντιο, η ταταρο-μογγολική υποδούλωση και η πίεση Σουηδών και Πολωνών, η ίδρυση της Αγίας Πετρούπολης, οι ναπολεόντειοι και οι τουρκικοί πόλεμοι και τελικά ο 20ός αιώνας με τα γεγονότα που καθόρισαν την παγκόσμια ιστορία, αποτελούν σταθμούς αυτής της πορείας. Από τις σπηλιές των ασκητών, τα φωταγωγημένα ανάκτορα των τσάρων, τα υπόγεια των συγγραφέων, τις καλύβες των χωρικών και τις γιάφκες των επαναστατών αναδείχτηκε ένας μοναδικός πολιτισμός που επένδυσε τα αριστουργήματά του με τη Ρωσική γλώσσα.

Για τον Έλληνα η εκμάθησή της αποτελεί ένα ευχάριστο ταξίδι γεμάτο εκπλήξεις. Το αλφάβητο, η συνάφεια της γραμματικής με αυτήν της αρχαίας ελληνικής, το πλήθος των λεξιλογικών δανείων από την ελληνική, η ευκολία στην προφορά, καθιστούν τους Έλληνες προνομιακούς χρήστες της Ρωσικής. Χαρακτηριστικό είναι το απόφθεγμα του Μεγάλου Πέτρου: «Πιστεύω πως, όπως το αίμα γυρίζει πάλι στην καρδιά από όπου προήλθε, έτσι και ο Πολιτισμός θα επανέλθει, μετά την περιπλάνησή του στη Δύση, στην κοιτίδα του, την Ελλάδα».